The Hangover 2 is wederom het doelwit van een juridische procedure. Eerder schreven we al over de claim van de tattoo-artiest van Mike Tyson, die in eerste instantie werd afgewezen en later geschikt. Nu is er de claim van een zekere Michael Alan Rubin, die beweert dat The Hangover 2 op zijn leven (!) is gebaseerd. De aanklacht op zich zou voer voor een film kunnen zijn, gezien het feit dat Rubin niet alleen de filmproducenten aanklaagt, maar ook zijn ex-vrouw. Hij beweert slachtoffer te zijn van een complot, waarin zijn ex-vrouw en de filmproducenten samenspanden.
Rubin is een acteur en scriptschrijver en schreef in 2008 een script, getiteld “Mickey and Kirin”, gebaseerd op zijn romance en (mislukt) huwelijk met een Japanse dame. Hij beschuldigt deze dame ervan contact te hebben gehad met de makers van ‘The Hangover 2’ en het script en details over zijn privé-leven, aan de makers te hebben overhandigd. Het thema en het plot van de film, zo stelt Rubin, zijn letterlijk gekopieerd van zijn script, dat gebaseerd is op zijn leven. Het gaat hierbij met name om het concept dat een Westerse man omwille van de liefde zich naar Azië begeeft, om daar met zijn geliefde te trouwen, waarna er een conflict tussen de twee ontstaat. De claim is op zijn minst opmerkelijk te noemen, gegeven het feit dat vooraanstaande filmcritici de film met name als een letterlijke kopie van het eerste deel van The Hangover zagen!
Rubin stelt niet alleen dat zijn auteurs- en ‘publicity’-rechten zijn geschonden, ook vindt hij dat de film zijn beweerdelijke levensverhaal op beledigende wijze bewerkt. Als u de film heeft gezien, kunt u zich wellicht een aantal scènes herinneren waarin de hoofdpersoon Stu drugs gebruikt en een bijzondere ontmoeting heeft met een Thaise prostitué. Deze scènes vindt Rubin beledigend, en ook heeft hij een probleem met het gegeven dat de vader van de Aziatische bruid in ‘The Hangover 2’ de hoofdpersoon continu afkraakt. Deze elementen in de film bezorgen Rubin, zo stelt hij, grote reputatieschade.
De zaak lijkt niet erg kansrijk; het zal deze auteur benieuwen hoe de producenten met de claim omgaan, zeker omdat er veel media-aandacht voor de zaak is. Als er een rechterlijke uitspraak komt, zal deze ongetwijfeld de moeite van het lezen waard zijn.